Starożytne miasto Hanguranketha

Hanguranketha było kwitnącym polem ryżowym w starożytności i nosiło nazwę „Ketha Sangaruwana”, później nazwę zmieniono na obecną nazwę Hanguranketha. Miasto było bardzo przydatne dla królów Sri Lanki, zwłaszcza w okresie Kandyan. Było używane jako miasto obozowe w niespokojnym okresie dla królów i kraju, z powodu najazdów południowoindyjskich.

Wielu królów porzuciło królewska stolica Kandy w przeszłości i używał Hanguranketha jako tymczasowego stolica Sri Lanki (o Sri Lance). Miasto powstało głównie dzięki czasowej okupacji królów w przeszłości. Miasto było również znane jako „Diyatilaka” w przeszłości.

Zniszczenie Hanguranketha

Król Rajasinghe 2 wzniósł pałac, salę audiencyjną, kilka innych budynków i jezioro zwane Udamaluwy w mieście i uczynił go miastem królewskim kraju. Upadek pięknego miasta rozpoczął się wraz z r przybycie Portugalczyków w 1505 r.

Zdewastowali miasto, a część miasta została zniszczona. Następnie, w okresie kolonialnym r holenderski i Brytyjski, reszta miasta zniknęła z powodu przestępstw wojskowych obcych władców. Król Sitawaka Rajasinghe również przyczynił się do zniszczenia Hanguranketha. Częściowo zniszczył miasto, próbując aresztować Konappu Bandarę. Dziś z tego historycznego miasta pozostała Devala.

Wycieczki budżetowe po Sri Lance

Pałac królów

Król Senarath zbudował pierwszy pałac w mieście Hanguranketha. Według informacji dostępnych w pismach Roberta Knoxa miasto było otoczone bielonym murem ochronnym. Gigantyczny mur został zbudowany wokół dwupiętrowych gigantycznych pałaców.

Wejście do pałacu zostało zbudowane z pięknie rzeźbionych drzwi i paneli drzwiowych. Pałac był kilkakrotnie przebudowywany ze względu na zniszczenia spowodowane przez najeźdźców.

Innym naocznym świadkiem pałacu był John Davy, urzędnik rządu brytyjskiego w 1815 r. Pałac został całkowicie zniszczony podczas buntu w 1818 r. W taki sposób, że nigdy nie można go było odzyskać. Kamień księżycowy, który wydobyto z tego miejsca, został przeniesiony do muzeum narodowego Colombo.

Wycieczka przygodowa po Sri Lance

Sala audiencyjna

Sala audiencyjna Hanguranketha jest bardzo podobna do sali audiencyjnej w Kandy. Obie konstrukcje to domy otwarte z pięknie rzeźbionym filarem. Ale funkcjonalnie sala audiencyjna w Kandy znacznie różniła się od sali audiencyjnej w Hanguranketha. w przeciwieństwie do Kandyjska publiczność sala audiencyjna Hanguranketha nie była wykorzystywana do rozpatrywania spraw sądowych ani dyskusji króla i ministrów.

Sala audiencyjna Hanguranketha była wykorzystywana do wypoczynku i rekreacji przez króla Rajasinghe 2. Według Roberta Knoxa wokół pałacu znajdował się rów z pięknymi rybami. Król lubił karmić i oglądać piękne ryby. Pięknej sali audiencyjnej już dziś nie widać. Znajdował się w pobliżu domu wypoczynkowego Hanguranketha. Dziś pole ryżowe znane jako „Wadanapaja” znajduje się w miejscu dawnej sali audiencyjnej.

Miejsca do odwiedzenia w Hanguranketha

Twierdza Gala Uda

Diyatala Kanda znajduje się w pobliżu miasta Hanguranketha jest dobrze znaną górą o wartości historycznej. Ze szczytu góry rozpościera się panoramiczny widok na okolicę. Chociaż wspinanie się na górę jest żmudnym zadaniem, wysiłek jest wart zachodu ze względu na historyczne znaczenie i naturalne piękno okolicy.

Na szczycie góry znajduje się płaski granitowy kamień, na którym grupa religijna wzniosła fortecę za panowania króla Rajasinghe. Ale król Wimaladharmasuriya zniszczył fort po wstąpieniu na tron. Król Senarath ponownie zbudował fortecę na szczycie góry z powodu najazdów portugalskich.

Król opuścił miasto na krótki okres czasu i zamieszkał na górze. Król Rajasinghe 2 w 1664 roku również mieszkał w tej twierdzy ze swoim synem, w czasie buntu pod przywództwem Amanwela Rala. Dziś z twierdzy pozostały pozostałości muru ochronnego, który kiedyś istniał wokół twierdzy, z reszty twierdzy nie widać. Mur miał ponad 500 metrów długości.

Potgul Maliga Maha Vihara

To zdjęcie Świątynia buddyjska jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc kultu religijnego w Hangurankecie. Niektóre materiały użyte do budowy zostały odzyskane z pałacu Hanguranketha, który został zniszczony przez Brytyjczyków. Wokół świątyni znajduje się 28 pięknie rzeźbionych granitowych kamiennych filarów oraz rzadki rodzaj kamienia księżycowego.

Świątynia w dużej mierze różni się od reszty świątynie w kraju, głównie ze względu na materiały użyte do budowy dachu. Dach wykonany jest z blach miedzianych. W świątyni znajduje się duża liczba rękopisów Oli, które powstały przed wiekami. W świątyni znajduje się również biblioteka i mała dagoba.

Wisznu Devala

Vishnu Devala jest poświęcona bogu Wisznu lub Upulvanowi i nadal jest używana przez mieszkańców Hanguranketha. Devala powstała w okresie Dambadeniya (1236-1326). Król Rajasinghe 2 (1629 – 1687) był wielbicielem Devala i otrzymał królewski patronat, ponieważ zasiadał na tronie.

Świątynia jest uznana za stanowisko archeologiczne przez wydział archeologii. Devala została zbudowana obok pałacu królewskiego, ale pałac nie istnieje do dziś. Wokół Devali był mur z kilkoma innymi konstrukcjami wokół głównego pomieszczenia świątyni. Wszystkie zostały całkowicie zniszczone przez armię brytyjską podczas buntu w 1818 roku. W rzeczywistości to miejsce kultu religijnego było wykorzystywane jako obóz przez wojska brytyjskie.

Panchanari Getaya

Panchanari Getaya jest przykładem doskonałego rzemiosła starożytnych rzemieślników ze Sri Lanki. Jest to kamienna rzeźba przedstawiająca pięć tancerek. Ten rzadki kawałek kamiennej rzeźby znajduje się w pobliżu Vishnu Devala.

Napis Harasbedda

Napis znajdował się we wsi znanej jako Harasbedda. Dlatego nosi nazwę inskrypcji Harasbedda. Dziś znajduje się w biurze agenta rządowego Nuwara Elija. Uważa się, że inskrypcja pochodzi z 10^th wieku naszej ery. Inskrypcja zawiera krótki opis niektórych obszarów kontrolowanych przez królów Kandy. Pozostałości twierdzy w Harasbedda sugerują istnienie fortyfikacji we wsi.

Kitulpe Ranpatge Vihara

Ta świątynia buddyjska jest jedną z kilku świątyń, które pochodzą z okresu Anuradhapura (4 pne do 11 ne). Niektóre artefakty odzyskane z strona pochodzi z okresu Anuradhapura. Świątynia jest jednym z ważnych miejsc dla buddystów Sri Lanki, ze względu na fakt, że relikwia zęba znajdowała się w tej świątyni podczas obcej inwazji w 1802 roku.

Oryginalna konstrukcja domu obrazów w świątyni została usunięta, a nowy dom obrazów został zbudowany w tym samym miejscu w 1914 roku. Starożytne malowidła, które kiedyś znajdowały się na wewnętrznej ścianie granitowych jaskiń, zostały zmniejszone w ciągu ostatnich kilku stuleci z powodu wiatru , deszcz i inne przyczyny naturalne.

Wegama Raja Maha Vihara

Ta starożytna świątynia buddyjska Sri Lanki została zbudowana przez królową Henakadę Biso Bandara. Była żoną króla Vijayabahu 3 z Gampola. The świątynia składa się z kilku jaskiń a posąg, który uważa się za królową, znajduje się w jednej z jaskiń.

Na miejscu nadal można zobaczyć na wpół zniszczony kamienny napis z 1585 roku. Świątynia objęta była patronatem każdego króla, który rządził krajem z Kandy. Relikwia Zęba był potajemnie przechowywany w tej świątyni podczas niepokojów politycznych w królestwie Kandyan.

Wilwala Raja Maha Vihara

Wilwala Raja Maha vihara to popularna świątynia buddyjska ten zbudowany w okresie królestwa Gampola. Według kamiennej inskrypcji znalezionej na miejscu świątynia została wzniesiona za panowania króla Vijayabahu 5. Świątynia jaskiniowa składa się z kilku granitowych jaskiń.

Krawędzie kroplówki zostały wyrzeźbione przy wejściu, aby jaskinie były suche podczas deszczu. W głównej jaskini znajduje się posąg Buddy, który ma jeden metr wysokości. Mała dagoba, również pochodząca z okresu Gampola, ma 1.87 metra wysokości.

Niektórzy uważają, że jest to świątynia wspomniana w Mahawamsie, gdzie jeden z pierwszych pędów Sri Maha Bodhi z Anuradhapura został zasadzony. Jeśli fakty są prawdziwe, świątynia Wilwala Raja Maha vihara/buddyjska pochodzi z czasów panowania króla Devanampiyatissy (2^nd wieku pne).

Damunumeya Vihara

Damunumeya vihara znajduje się w wiosce Damunumeya w Hanguranketha. Świątynia została zbudowana przez grupę duchownych we wsi. Świątynia pochodzi z 1635 roku.

Dzięki temu, że król Vira Narendrasinghe po raz pierwszy spotkał Ven Welivita saranankara w świątyni, stała się ona popularnym miejscem kultu religijnego w Hanguranketha. Ven Welivita saranankara thera rezydował w tej świątyni. Pewien ksiądz katolicki podjął daremną próbę zabicia mnicha za pomocą dwóch niewolników, aby powstrzymać buddyjskie odrodzenie kraju, któremu przewodził mnich.

Drzewo Ankelihinne Bo

Ankelihinne Bo-tree znajduje się na terenie szpitala Base w Hanguranketha. Medapitiye Arattana Vihara została po raz pierwszy zlokalizowana w pobliżu tego drzewa Bo. Historia Bo-tree sięga Polonnaruwa i w tym okresie nosiła nazwę Dewram Vehera. Okres Polonnaruwa był bardzo ważnym okresem dla historii Sri Lanki, a przede wszystkim dla buddyzmu na wyspie. Było odrodzenie Buddyzm pod przywództwem królów Polonnaruwa takich jak król parakramabahu.

Sri Lanka 10 dniowa wycieczka

Medapitiye Arattanaya

Arattanaya była pierwszą świątynią objętą patronatem królów Hanguranketha. Świątynia znajduje się około kilometra od miasta Hanguranketha. Uważa się, że król Senarath podarował ziemie mnichom z Arattanaya.

Król Senarath zbudował w świątyni dom z obrazami i przekazał darowizny trzy cenne obrazy. Król Vira Parakrama odnowił świątynię, gdy zasiadał na tronie. Kiedy Holendrzy najechali Kandy w 1765 roku król Keerti Sri Rajasinghe otrzymał ochronę w tej świątyni. W tym samym czasie relikwia była również chroniona w specjalnie zbudowanym budynku na świątynię relikwii zęba.

O autorze