Het verliezen van natuurlijke rijkdom aan de rivier van Nuwara wewa
Oude tempels, gedeeltelijk verwoeste stenen bouwwerken, gigantische dagoba's en granieten stenen pilaren komen in je op bij het horen van het woord "Anuradhapura“. in feite is dat het beeld dat in onze geest is gegrift over Anuradhapura. Anuradhapura is de eerste hoofdstad van Sri Lanka, die dateert uit de 3e eeuw voor Christus. Anuradhapura is verdeeld in 2 regio's namelijk de nieuwe stad Anuradhapura en de oude stad Anuradhapura. De oude stad Anuradhapura kan worden geïdentificeerd als een archeologische dierentuin en herbergt vele tientallen tempels, stoepa's, dagoba's, tuinen, paleizen en vele andere oude monumenten die behoren tot de oude Sri Lankaanse cultuur.
Vanwege het historische belang maakt Anuradhapura er deel van uit Sri Lankaanse reispakketten en een groot aantal toeristen bezoekt Anuradhapura om de ruïnes van de oude stad te zien, waar ze honderden tempels, dagoba's, plaatsen en vele andere oude bouwwerken tegenkomen die vele eeuwen geleden zijn gebouwd. Meestal meerdaags Sri Lanka reispakketten omvatten Anuradhapura. Reizigers kunnen echter boeken Sri Lanka dagtochten bezoeken Anuradhapura van het meeste strand badplaatsen aan de westkust.
Anuradhapura is de bakermat van het boeddhisme en het was een overwegend boeddhistische stad met een groot aantal boeddhistische tempelcomplexen en leerplekken. Deze UNESCO-werelderfgoedlocatie herbergt vele belangrijke boeddhistische tempels zoals Jatawanrama, Abhayagiriya en Mirisawetiya. Deze boeddhistische tempels zijn populair Boeddhistische bedevaartsoorden en zijn opgenomen in boeddhistische tours in Sri Lanka.
De oude cultuur van Sri Lanka bloeide in de landbouw, die het belangrijkste inkomen voor de mensen was geweest. Er was in het verleden een landbouwafhankelijke geavanceerde beschaving die aanvankelijk in Anuradhapura was gevestigd. Geavanceerd irrigatiesysteem met enorme reservoirs, kanalen en meren kriskras door de droge zone van Sri Lanka was de levensader van de oude beschaving, die het eiland nog steeds dient.
Deze blogpost is opgedragen aan de oude ingenieurs die deze geweldige prestatie hebben geleverd door Nuwara Wewa of Nuwara Reservoir te bouwen. Als je naar Anuradhapura gaat, vergeet dan niet om deze technische prestatie te bekijken.
Nuwara wewa of Nuwara-reservoir bevindt zich in de historische stad of Anuradhapura, wat een van de belangrijkste irrigatieprestaties is van de oude ingenieurs van Sri Lanka. Volgens de historische informatie is de tank gebouwd in de 1st eeuw voor Christus. De tank werd gebouwd onder de bescherming van koning Vattagamini Abhaya. De bund (dam) van deze gigantische tank is 3 mijl lang en de gemiddelde hoogte wordt geschat op 37 meter.
Het toont de grote prestaties van de oude ingenieur
Het Nuwara-reservoir is een geweldige prestatie van de oude ingenieur, zelfs zonder de geavanceerde technologie die we vandaag hebben. Dit stuwmeer is een klassiek voorbeeld van het geavanceerde irrigatienetwerk dat vele duizenden eerder op het eiland bestond.
Het wateroppervlak van de tank strekt zich uit over 3180 hectare land in de oude stad Anuradhapura. Het water van de Malwatu-rivier werd door een dam over de rivier naar de tank geleid. Deze oude tank wordt nog steeds gebruikt voor irrigatie en om te voorzien in andere waterbehoeften van de mensen in het gebied.
De tank en de directe omgeving waren een belangrijk gebied met een rijke biodiversiteit dat zich ontwikkelde duizende jaren. Maar vandaag is het ecosysteem rond de tank grotendeels veranderd en is de waarde ervan ernstig aangetast. De riviergebieden van de tanks herbergden een groot aantal fauna- en florasoorten, maar in 2003 was het grootste deel van dit riviermilieu vernietigd als gevolg van menselijke activiteiten.
Helaas is de afgelopen decennia ook de waardevolle bosbedekking van het stroomgebied rond de tank verwijderd. De vegetatie van de omgeving bestaat uit 25 soorten hardhoutbomen en verschillende soorten struiken.
Met de toenemende menselijke vervuiling is het gebruik van bosbronnen in het verleden ook aanzienlijk toegenomen. De bomen die worden verwijderd, krijgen hout en brandhout en sommige mensen verwijderen ze voor landbouwdoeleinden. Hier zie je dat het bos op een niet-duurzame manier wordt gebruikt, zodat in de periode 1956 tot 2003 bijna al het waardevolle bos in het stroomgebied is gekapt.
