Vallipuram Sannasa

Vallipuram Sannasa została odkryta w oddziale Vadamarachchi znajdującym się w dystrykcie Jaffna. Dostarcza dowodów na to, że syngaleski jest głównym językiem w północnej Sri Lance w 2^nd wieku naszej ery. Ta Sannasa jest starożytne dzieło literackie Sri Lanki i są dostępne w różnych materiałach, takich jak liście palmowe, srebro, miedź, złoto itp. Vallipuram Sannasa jest płytą ze złota i jest napisana w Brahmi litery 2^nd wieku naszej ery. Ten sam alfabet jest zapisany w kilku innych kamiennych inskrypcjach z tego samego okresu, m.in kilka miejsc na Sri Lance.

Pochodzenie napisu

Napis pochodzi z 2^nd wieku naszej ery podczas Okres Anuradhapury. Według złotej płyty Vallipuram, Nagadeepa i Jaffna były pod kontrolą Kinga Wasabha z Anuradhapury. Król zlecił zarządzanie regionem jednemu ze swoich ministrów.

Eksploracja napisu

Złota płyta została po raz pierwszy zbadana przez JP Lewisa, agenta rządowego Cejlonu (1903-1904). Ha dokonał obszernego opisu zawartości Sannasa w swojej książce „Ceylon Antiquary-Literary Register” (drugi tom), która została opublikowana w 1916 roku.

Według informacji zawartych w księdze istniało ok Statua Buddy niedaleko Wisznu Kovil (świątynia hinduska) z Vallipuram. Pozostałości po starożytna twierdza odkryto w tym miejscu kultu religijnego wraz z pozostałościami starych cegieł.

Złota płyta została ukryta w ziemi pod fundamentem Vishnu Kovil. Talerz ma nieco ponad trzynaście cali długości i jeden cal szerokości i waży 69.5 ziarna. Cienka płytka jest wpisana z boku, podczas gdy druga strona jest pusta.

Jaka informacja kryje się w inskrypcji?

Według tablicy, kiedy na tronie zasiadał król Wasabha z Anuradhapury (65–109 r. n.e.), pastor o imieniu Isigira kazał swoim podwładnym zbudować tzw Świątynia buddyjska w Vallipuramie. Dzielnica Jaffna była znana jako Nakadiwa (Nagadeepa) na płycie i rządził nim król Wasabha w 2^nd Wiek ne

Panowanie Wasabhy było jednym z najlepiej prosperujących okresów na wyspie. Jak uważa prof. Paranawithana, panowanie tzw Król Wasabha był Eldorado Lanki ekonomicznie, kulturowo i politycznie.

Jak opisuje złota tabliczka, pastor był syngaleskim buddystą, a język syngaleski był głównym językiem ludu. Według kilku historycznych źródeł informacji, takich jak kroniki i inskrypcje, wiadomo było, że mieszkańcy północnej Sri Lanki mieli ten sam język, religię i pochodzenie, co mieszkańcy Anuradhapury.

To była silna oznaka istnienia Kultura buddyjska syngaleska w północnej części kraju w okresie Królestwa Anuradhapura. Według historyków istniały identyczne systemy polityczne, religijne i kulturowe północnej części Sri Lanki i w pozostałej części kraju.

Język napisu

Złota płyta była zapisana literami Brahmi, litery Brahmi były w większości widoczne starożytne granitowe jaskinie, gdzie schronili się buddyjscy mnisi. Inskrypcje napisane literami Brahmi znaleziono w starożytne świątynie buddyjskie w różnych częściach kraju. Inskrypcje napisane literami Brahmi można zobaczyć pod okapnikami granitowych jaskiń, m.in. Świątynia w jaskini Dambulla. Inskrypcje te, wypisane pod okapnikami, mówią głównie, że jaskinie były zarezerwowane dla obecnych i przyszłych mnichów buddyjskich.

Złota płyta jest cennym dowodem świadczącym o silnej obecności buddyzmu syngaleskiego w kraju, w tym w jego północnej części, w przeszłości. Te cenne dowody mogą posłużyć do rozwiązania wielu kontrowersyjnych opinii, jakie istnieją na temat północnej prowincji kraju.