"Sinharaja Rain Forest” to syngaleskie słowo, które oznacza „Króla Lwa”. Las deszczowy Sinharaja to najstarszy skrawek lasu na wyspie, mający wiele nazw, takich jak miejsce na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, Rezerwat Człowieka i Biosfery oraz dzika przyroda dziedzictwa narodowego.
Las deszczowy Sinharaja, zielona skarbnica Sri Lanki
"Las deszczowy Sinharaja” to syngaleskie słowo i oznacza „Króla Lwa”. Las deszczowy Sinharaja to najstarszy obszar leśny na wyspie i ma wiele nazw, takich jak miejsce na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, Rezerwat Człowieka i Biosfery oraz Dzika Przyroda Dziedzictwa Narodowego. Las deszczowy Sinharaja to miejsce charakteryzujące się różnorodnością biologiczną i domem dla setek endemicznych fauny i flory. Zdecydowanie Sinharaja jest najpopularniejszym lasem deszczowym na Sri Lance do wycieczek po dżungli i wycieczek trekkingowych. Bez wątpienia wycieczka po lesie deszczowym Sinharaja jest jedną z nich najlepsze rzeczy do zrobienia na Sri Lance dla miłośników przyrody.
Nowy rozdział Sinharaja
Nowy rozdział w Sinharadży rozpoczyna się w 2020 r., kiedy rząd Sri Lanki wydał specjalne zawiadomienie w prasie o czterokrotnym zwiększeniu lesistości w stosunku do obecnego. Może to być najbardziej przyjazna wiadomość w 2020 r. dla miłośników przyrody na Sri Lance, a rząd zyskał uznanie obywateli za swoje zaangażowanie w ochronę przyrody.
Kilka dekad temu Sinharaja stanął w obliczu zdrady krótkowzrocznych władców, którzy w ramach projektu wycinki usunęli dużą liczbę drzew z Sinharadży i otaczających ją lasów. Mimo że projekt wycinki został wstrzymany na mocy nowych przepisów zabraniających wycinki lasów, Sinharaja i okoliczne lasy znacznie straciły przyczepność do ziemi, a las Sinharaja był oddalony od okolicznych płatów lasów.
Pomimo panujących surowych przepisów chroniących przyrodę, wiele osób angażuje się w działania szkodzące Sinharajowi i otaczającemu las. Wycinanie lasów pod nielegalne budownictwo, uprawa przypraw, uprawa herbaty i wydobywanie klejnotów to najbardziej destrukcyjne działania, które szkodzą naturze w Sinharadży. Powiększenie rezerwatu przyrody to decyzja podjęta w odpowiednim czasie przez rząd, głównie w celu ochrony lasów położonych wokół Sinharaja.
Ocena perspektyw ochrony światowego dziedzictwa IUCN 2020 w Sinharaja
Według „Oceny perspektyw ochrony dziedzictwa światowego IUCN” opublikowanej 9 września 2020 r. las deszczowy Sinharaja zmierza ku ponurej przyszłości. W najnowszym cyklu oceny 252 miejsc światowego dziedzictwa przyrodniczego na świecie, obiekt światowego dziedzictwa przyrodniczego Sinharaja (SNWHS) został sklasyfikowany w grupie „poważne obawy”. Naturalna roślinność, która napotyka liczne przeszkody, jest niezmiennie zagrożona i/lub wykazuje oznaki zniszczenia. pogorszenie. W raporcie sugeruje się natychmiastową interwencję ze strony odpowiednich stron i podjęcie dodatkowych działań ochronnych w celu utrzymania i/lub przywrócenia wartości w perspektywie średnio- i długoterminowej. Przeczytaj więcej w raporcie.
Historia lasu deszczowego Sinharaja
Pierwszą wzmiankę historyczną na temat Sinharadży napisał „Ibn Batutta”, najpopularniejszy na świecie odkrywca. Natknął się na Sinharadżę, gdy szedł na świętą górę (Szczyt Adama). Las ten był po raz pierwszy znany na wyspie jako „Sinhalaye Mukalana” (las syngaleski, którego granice były niewidoczne); później zmieniono go na Sinhalaye Raja Vanaya (Królewski Las Syngaleski); nazwa została następnie zmieniona i stała się Sinharaja.
Jak duży jest las deszczowy Sinharaja?
Las deszczowy Sinharaja zajmuje 118425 akrów w mokrej strefie Sri Lanki. Sinharaja została uznana za rezerwat biosfery w 1978 roku ze względu na jej znaczenie dla świata. Został również wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1988 roku, a Sinharaja jest pierwszym obiektem światowego dziedzictwa przyrodniczego na wyspie.
Las Sinharaja ma powierzchnię 11,187 47370 hektarów, a gdy sąsiaduje z rezerwatami leśnymi Panagala, Moapitiya-Runakanda, Dellawa, Warathalagoda, Neluketiya i Delgoda, pęcznieje do 43 1171 hektarów, co czyni go największym składnikiem zielonego baldachimu w strefie mokrej, wynoszącej około XNUMX%. Las deszczowy Sinharaja jest częścią pasma górskiego Rakwana. Najwyższy punkt Sinharadży znajduje się na wysokości XNUMX metrów nad poziomem morza.
Mała wioska sąsiadująca z najstarszym lasem deszczowym w Azji
Gdzie znajduje się las deszczowy Sinharaja?
Las deszczowy Sinharaja położony jest na 6°21′-6°26'N i 80°21′-80°34'E na mapie świata i jest ostatnim zachowanym pierwotnym lasem deszczowym na wyspie. Rezerwat przyrody Sinharaja rozciąga się na ogromnym obszarze w południowo-zachodniej części Sri Lanki (prowincja Sabaragamuwa), która jest przede wszystkim regionem strefy wilgotnej.
Cechy fizyczne w lesie deszczowym Sinharaja
Ten podgórski szczyt o wymiarach 21 na 4 km otacza masyw górski Rakwana ze wzgórzami i dolinami. Skomplikowana krata strumieni wpada do dwóch dużych rzek: Maha Dola do Gin Ganga wzdłuż południowej granicy oraz Napo Dola, Koskulana Ganga i Kudawa Ganga do Kalu Ganga na północy. Rezerwat położony jest pomiędzy dwoma głównymi rodzajami skał Sri Lanki. W południowo-zachodnich formacjach występują metasedymenty, charnokity i granulity wapienne zawierające skapolit, podczas gdy w grupie wyżynnej występują khondaity z osadów metamorfizowanych i charnokity (Cooray, 1978). Strefa podstawowa Sinharaja to masywne wychodnie podstawowych skał w centrum. Obejmuje hornblendę, piroklasty, zasadowe charnokity, amfibolity piroksenowe, granulaty wapienne ze skapolitem, gnejsy granatowo-biotytowe i charnokity pośrednie (Hapuarachi i in., 1964). Anomalia aeromagnetyczna w tej strefie mogła spowodować wysuszenie pól klejnotów (Katz, 1972; Munasinghe i Dissanayake, 1980). Z wyjątkiem aluwiów dolinowych, czerwono-żółte bielice są nieprzepuszczalne, odporne na działanie warunków atmosferycznych i zawierają minimalną zawartość substancji organicznych. Ze względu na warunki klimatyczne, złożoną mikroflorę glebową, która szybko rozkłada materiały organiczne na składniki odżywcze oraz szybsze pobieranie i recykling składników odżywczych przez drzewa,
Dlaczego warto wybrać Sinharaja na wycieczkę po lesie deszczowym na Sri Lance?
Dlaczego warto wybrać Sinharaja na wycieczkę po lesie deszczowym na Sri Lance? Ponieważ oferuje niezrównane wrażenia ekologiczne. Trudno sobie wyobrazić, jak dziwaczny jest las Sinharaja, największy obszar lasu Gondwana w południowej Azji (superkontynent Gondwany istniał 180 milionów lat temu). Jest to miejsce charakteryzujące się niezwykłą różnorodnością biologiczną na Sri Lance, z największą koncentracją endemicznej fauny i flory, majestatycznie stojące w sercu mokradeł Sri Lanki, poza zasięgiem topora drwala w 1977 r. Dziś jest w pełni zabezpieczone i pielęgnowane pod godłem „miejsca światowego dziedzictwa kulturowego” przyznanego przez UNESCO.
Tropikalny las deszczowy Sinharaja jest jednym z najważniejszych miejsc na świecie pod względem różnorodności biologicznej. Trudno jest rozpoznać wzór ekologiczny lasu deszczowego Sinharaja ze względu na dużą różnorodność gatunków fauny i flory.
Piękno i wartość naukowa lasu deszczowego Sinharaja przekracza wyobraźnię większości z nas, dlatego ochrona tej skarbnicy różnorodności biologicznej jest naprawdę ważna. Dołączamy ten niezrównany naturalny klejnot do naszego Pakiet przygodowych wycieczek po Sri Lance który obejmuje pięciogodzinną wędrówkę w towarzystwie jednego z naszych ekspertów od lasów deszczowych.
Eksploracja lasu deszczowego Sinharaja podczas twojego Wycieczka po Sri Lance to rzadka okazja, aby zanurzyć się w fascynującej, dzikiej palecie. Las deszczowy Sinharaja to rzadka okazja, aby zanurzyć się w witalnej roślinności, prawie tak mokrej jak pobliskie morze i tętniącej życiem niekończącej się wibracji niż jakikolwiek inny las.
Las deszczowy Sinharaja: najważniejszy punkt różnorodności biologicznej na Sri Lance
Las deszczowy Sinharaja to ekosystem z największą kombinacją gatunków na Sri Lance. Niezbadana, tajemnicza, ukryta i duża część Sinharadży wciąż nie jest znana światu, a większość dżungli jest niedostępna ze względu na gęste listowie. Przekonasz się, że Sinharaja nie jest porównywalna z niczym, co widziałeś wcześniej, a fauna i flora, góry i przygraniczne wioski ukryte w dżungli będą niesamowitymi wspomnieniami z podróży.
W przeciwieństwie do Amazonii, gdzie za pomocą rzeki Amazonki można łatwo dostać się do wnętrza lasu, Sinharaja nie zapewnia żeglownych zasobów wodnych do wnętrza lasu. Być może jest to powód, dla którego większość podróżnych na Sri Lance pomija Sinharadżę na tle innych miejsc, takich jak obiekty kulturalne, plaże, góry itp.
Kiedy jest najlepszy czas na wycieczkę po dżungli na Sri Lance?
Kiedy jest najlepszy czas na wycieczkę po dżungli Sri Lanki? Najlepszy czas na wycieczkę po dżungli Sinharaja to okres od listopada do kwietnia. W tym okresie panuje monsun północno-wschodni, co oznacza, że na dużej części kraju, w tym na zachodnim wybrzeżu, gdzie mieszka Sinharaja, panuje sucha pogoda. Las deszczowy Sinharaja jest otwarty dla zwiedzających przez cały rok; jednakże od kwietnia do listopada w lesie deszczowym bardzo często występują ulewne deszcze.
Las deszczowy Sinharaja jest najcenniejszym obszarem leśnym na wyspie i jest domem dla najbardziej endemicznych gatunków fauny i flory na Sri Lance. Las deszczowy Sinharaja charakteryzuje się dużą kolekcją drzew, roślin i zwierząt. Fakty i liczby dotyczące ogromu fauny i flory Sinharadży są wciąż nieznane światu. Ale niewątpliwie las deszczowy Sinharaja odnotowuje najwyższą bioróżnorodność wśród wszystkich lasów na Sri Lance i jest cennym repozytorium bogactw naturalnych.
W lesie odbyło się kilka misji eksploracyjnych, ale ze względu na złożoność biologiczną nikt do tej pory nie był w stanie ustalić prawdziwej wartości lasu. Kompletne badanie lasu nie może być wykonane w ciągu kilku dni. Ze względu na ogrom różnorodności, eksploracja paproci, drzew i stworzeń i odkrycie tajemnicy tego skrawka lasu może zająć nawet całe życie.
Flora lasu deszczowego Sinharaja
Bogactwo Flory w Sinharaja jest wyjątkowe. Paprocie, Kolorowe kwiaty, pnącza i drzewa baldachimu i górnego baldachimu tworzą gęstą szatę leśną i tworzą ponurą scenerię w ciele lasu. Bim Orchid (Arundina graminifolia) można zauroczyć w wielu miejscach podczas trekkingu.
W lesie występują dwa gatunki roślin mięsożernych, mianowicie bandura zielona i bandura czerwona. Bandura czerwona występuje w lesie rzadziej niż jej odpowiednik bandura zielona (Nepanthus distillatoria) i bandura czerwona. Uważa się, że czerwona bandura ma wartość leczniczą i jest przydatna w leczeniu krztuśca.
Charakterystyka gatunków roślin występujących w Sinharaja jest podobna do roślinności w wilgotnych, wiecznie zielonych lasach deszczowych. Opady deszczu w lesie mierzą ponad 5000 mm rocznie i jest to region, w którym przez cały czas panuje wysoka wilgotność. Szacuje się, że endemizm wśród fauny i flory będzie w bardzo dużym stopniu. Szacuje się, że gęstość roślinności rezerwatu jest bardzo wysoka w porównaniu z innymi lasami na wyspie.
Liczbę krzewów, ziół, drzew i sadzonek szacuje się na około 240,000 30 na hektar. Dziewięćdziesiąt pięć procent flory stanowią osobniki i można je zaobserwować w warstwie przyziemnej o wysokości mniejszej niż XNUMX metr. Sinharaja odnotował dużą liczbę lian o wysokości około XNUMX cm.
Szacunkowe zagęszczenie lian w rezerwacie wynosi od sześciu do siedmiuset na hektar. Sinharaja jest zamieszkana przez wiele gatunków zwierząt w kraju i jest domem dla dużej liczby endemicznych gatunków fauny. W rezerwacie występuje bardzo wysoki endemizm wśród ryb, motyli, gadów, płazów i ssaków.
Fauna lasu deszczowego Sinharaja
Największym zwierzęciem odnotowanym w parku narodowym jest słoń, który jest rzadko spotykany w lesie. Lamparty są również odnotowywane w rezerwacie leśnym, ale bardzo niewiele osób zauważyło je w parku. Lamparty są bardzo nieśmiałe i jak najbardziej unikają ludzi. Dziki kot rybacki jest bardzo częstym ssakiem odwiedzającym park. W rezerwacie można także spotkać jelenie, sambhury i dziki, a wszystkie gatunki kręgowców często przemieszczają się przez korony drzew.
Liczba płazów odnotowanych w lesie wynosi 19, z czego 10 gatunków to gatunki endemiczne dla wyspy. Spośród 65 gatunków motyli zarejestrowanych w lesie 21 to gatunki endemiczne.
W lasach występuje wiele rzadkich gatunków motyli, a niektóre z nich występują bardzo rzadko w innych częściach kraju, np. Skrzydło zwyczajne (Troidus helena), Mormon błękitny (Paoilio Polymnestor) i Dąb błękitny (Kallima philarchas). W lesie odnotowano dwadzieścia jeden gatunków gadów endemicznych, a liczba gatunków gadów nieendemicznych wyniosła pięćdziesiąt jeden.
Ptaki w lesie deszczowym Sinharaja
Ptactwo leśne (Gallus lafayetii), narodowy ptak Sri Lanki, który występuje endemicznie na wyspie, można tu spotkać wraz z wieloma innymi rodzimymi gatunkami ptaków, takimi jak papuga długoogonowa (Psittacula calthripae), wilczomlecz (Galloperdix bicalcarata), papuga cejlońska Papuga wisząca (Loriculus beryllinus), gołąb cejloński grzywacz (Columba torringtonii), drozd śmiejący się (Garrulax cinereifrons), dzioborożec cejloński szary (Ocyceros gingalensis), malkoha czerwonolicy (Phaenicophaeus pyrrhocephalus), brązowoczelna Babbler (Pellorneum fuscocapillum) i sroka cejlońska (Urocissa ozdobna).
Dostęp do lasu deszczowego Sinharaja
Do lasu Sinharaja można dostać się z 2 punktów: wejście do lasu deszczowego Kudawa Sinharaja i wejście do Pitadeniya. Zarówno wejście do Kudawy, jak i wejście do Pitadeniya są popularnymi punktami wyjścia dla wycieczek po lesie deszczowym Sinharaja. Biuro Leśne Kudawa położone jest na północ od Kalwany, około 120 kilometrów od Kolombo, a wejście do Pitadeniya znajduje się na południe od Deniyaya i Mediripitya, około 180 kilometrów od Kolombo. Bilety wstępu i usługi przewodnika można nabyć przy wejściu za dodatkową opłatą.
Schemat pogody
Las deszczowy Sinharaja jest wspólny dla trzech prowincji Sri Lanki, a mianowicie prowincji południowej, prowincji zachodniej i prowincji Sabaragamuwa. Ten tropikalny las deszczowy odnotowuje wysokie temperatury i wilgotność o każdej porze roku. Jednocześnie opady są bardzo duże i jest to jedno z miejsc na wyspie, gdzie roczna suma opadów jest najwyższa. Sinharaja otrzymuje co roku od 3000 do 5000 mm. Ze względu na obfite opady deszczu znalezienie pory suchej w Sinharaja może być trudnym zadaniem. Nawet podczas najsuchszego miesiąca na wyspie, lutego, w Sinharadży opady deszczu wynoszą od 180 mm do 200 mm, ponieważ w większości części kraju nie pada deszcz.
Strumień wody Hariyawa
Wieloletnie drogi wodne zaczynają się w lesie Sinharaja i zasilają dwie główne rzeki Sri Lanki „Kalu Ganga” i „Gin Ganga”. Te drogi wodne tworzą wiele kaskadowych wodospadów, gdy płyną w dół lasu. „Duli Ella, Ura Wetunu Ella i Brahmana Ella to tylko niektóre z niewielu wodospadów.
Strumień Wody Hariyawa znajduje się na południu Sri Lanki i łączy się z Gingangą w Rezerwacie Przyrody Sinharaja. Miejsce zbiegu potoku i Ginganagi jest jednym z najgłębszych miejsc potoku. Brahmana Ella znajduje się jakieś 500 metrów od tego miejsca.
Miejsce to nie nadaje się do kąpieli i innych tego typu zajęć, doszło do kilku tragicznych wypadków, w wyniku których ludzie utonęli podczas kąpieli. Wzdłuż potoku jest wiele bezpiecznych miejsc, w których można bezpiecznie zażyć kąpieli, innych niż wspomniana tu głęboka miejscowość.
Ponure, ciemne otoczenie spowodowane gęstą dżunglą sprawia, że woda w strumieniu jest bardzo chłodna, nawet w bardzo ciepłe dni. Woda strumienia Hariyawa ledwo widzi promienie słoneczne z powodu zablokowania gęsto porośniętego koroną drzew. Woda jest krystalicznie czysta i czysta, a jednocześnie jest filtrowana przez naturę i nadal nie ma kontaktu z człowiekiem.
Wodospady w lesie deszczowym Sinharaja
Zdecydowanie Doowili Ella jest najatrakcyjniejszym wodospadem rezerwatu i jednocześnie najbardziej znanym wodospadem w grupie wodospadów regionu. Dostęp do wodospadu jest bardzo łatwy, ponieważ znajduje się na skraju rezerwatu.
Wodospad znajduje się zaledwie 6 km od Neluwy, miasta najbliższego wodospadom. Wysokość spadku szacuje się na 17 m, a szerokość na 1 m. Nazwa „Doowili Ella” oznacza opadanie kurzu; jego nazwa wzięła się od pyłu powstającego podczas spadania z góry.
Szacuje się, że Brahmana Ella ma 150 stóp wysokości, a kaskadowy spadek jest podzielony na pięć odrębnych części. Wodospad znajduje się 12 km od miasta Neluwa. Wodospad jest dziś wykorzystywany do wytwarzania energii. Wodospad znajduje się na obszarze chronionym Rezerwatu Przyrody Sinharaja.
Liczba wodospadów wypływających ze strumienia Hariyawa wynosi 5, w tym Duvili Ella. Pozostałe wodospady to Tattu Ella, Gal Oruwa Ella, Uran Wetunu Ella i Brahmana Ella. Od miejsca, gdzie strumień spotyka się z Ginanganą, gdzie rozpoczyna się podróż do wodospadów, do ostatnich wodospadów jest około 1/2 km.
Wszystkie te fascynujące wodospady można obejrzeć w ciągu kilku godzin ze względu na ich bliskość. Bardzo rzadko zdarza się zobaczyć pięć pięknych wodospadów podczas jednej podróży w tak krótkim czasie, jak tutaj.
Jak dotrzeć do wodospadów Sinharaja
Ścieżka do wodospadów jest niezwykle piękna, z gęstą dżunglą po obu stronach. Należy nosić buty przeznaczone do chodzenia lub wspinaczki. Chociaż nie jest to tak trudne jak wspinaczka skałkowa, wspinanie się na małe góry po drodze nie jest łatwym zadaniem. Na koniec podróży zwiedzający mogą zwiedzić wszystkie pięć wodospadów znajdujących się w pobliskim lesie.
Obecnie ścieżka jest rozwinięta, a podróż stała się łatwiejsza niż wcześniej. Zmiany spowodowały pewne zniszczenia w przyrodzie, co może zaszkodzić miłośnikom przyrody odwiedzającym wodospady. W miejscach, gdzie trudno było się wspiąć, dodano stopnie.
Chodzenie tutaj to przygoda i powód do satysfakcji. Świeże powietrze i chłodna bryza eliminują trudności w chodzeniu i utrzymują Cię przy życiu. Drzewa pochylone nad ścieżką tworzą piękny widok po drodze. Wycieczkę tę można wykorzystać na wakacje pełne przygód i można ją z łatwością zaoferować jako jednodniową wycieczkę z hoteli przy plaży w zachodniej i południowej Sri Lance.
Po kilku minutach ścieżka rozdziela się na dwa różne kierunki. Jedna ścieżka prowadzi do Duwili Ella i Tattu Ella, natomiast druga ścieżka prowadzi do Gal Oruwa Ella i Uran Wetunu Ella. Zwiedzający są odpowiednio prowadzeni we właściwym kierunku dzięki umieszczonym na drodze znakom strzałkowym.
Pod koniec podróży ścieżka staje się trudniejsza, a przejście przez dżunglę w kilku miejscach może być bardzo trudne. Jeśli potrzebujesz pomocy z zewnątrz, możesz skorzystać z pomocy drzew i roślin pochylonych nad ścieżką, aby pomóc przechodniom. Ścieżki są bardzo ciemne i ponure z powodu gęstej dżungli, która jest pełna małych pagórków, spływów i zakrętów. W niektórych miejscach duże korzenie drzew zablokowały drogę.
Dotarcie do tych wodospadów było prawie niemożliwe ze względu na warunki na ścieżce. Z przyjemnością zauważamy, że obecny stan ścieżki znacznie się poprawił w ciągu ostatnich kilku lat. W podróż warto włączyć także Lankę Gama, jedną z najpiękniejszych i najbardziej odległych wiosek położonych niedaleko wodospadów.
Pięć głównych wejść do lasu deszczowego Sinharaja
Wejście do lasu Kurulugala Sinharaja
Brama ta znajduje się około 12.8 km od centrum Deniyaya. Można spacerować kilkoma szlakami. Jedno z najlepszych miejsc w rezerwacie lasu deszczowego Sinharaja do obserwacji ptaków i motyli. Ponieważ średnia wysokość wynosi około 1000 m, a w pobliżu znajdują się góry Rakwana, obszar ten charakteryzuje się dużą różnorodnością biologiczną. Głównymi miejscami docelowymi przy wejściu do Kurulugala są fascynujące wodospady, południowe równiny i szczyt góry Kurulugala. Najnowsze z wejść do rezerwatu lasów deszczowych Sinharaja
Wejście do lasu Pitadeniya Sinharaja
Brama ta znajduje się około 15 kilometrów od centrum Deniyaya. Głównymi atrakcjami są wodospad Kekuna Ella, wodospad Pathan Oya i wiszący most Centrum Ochrony Pitadeniya. Jedno z najbardziej ruchliwych wejść ostatnich lat.
Wejście do lasu Lankagama Sinharaja
Ten wpis znajduje się około 18.5 km od centrum Deniyaya. W stosunkowo krótkim czasie można zobaczyć sześć wodospadów. Wpis ten cieszy się ogromną popularnością wśród lokalnych turystów. Niedawno utworzono trasę z Lankagama Entrance do Lions Rock.
Wejście do lasu Sinharaja o poranku
Brama ta znajduje się około 40 kilometrów od centrum Deniyaya.
Wejście do lasu Kudawa Sinharaja
Brama ta znajduje się około 95 km od centrum Deniyaya.
Zakwaterowanie w lesie Sinharaja
W pobliżu lasu Sinharaja znajduje się tylko kilka ekskluzywnych hoteli, ale jest wielu dostawców zakwaterowania z małymi obiektami, które zapewniają gościom czyste i bezpieczne zakwaterowanie w przystępnej cenie. Jeśli wybierasz się do Sinharadży w szczycie sezonu wakacyjnego na Sri Lance (od listopada do kwietnia), zdecydowanie zaleca się, aby sfinalizować zakwaterowanie przed przyjazdem tutaj. Znalezienie miejsca do spania w ostatniej chwili w okresie dużego obłożenia może być trudne.
Kwatery prywatne na wsi
Sinharaja Sumitrayo (przyjaciele Sinharajy) i fundusz wiejski Sinharaja to dwie ważne organizacje reprezentowane przez społeczność sąsiedniej wioski. Duża liczba mieszkańców wioski jest zależna od łask Sinharajy, a dla niektórych las Sinharaja jest ważnym źródłem dochodu.
Te dwie organizacje są w pełni skoncentrowane na ochronie lasu poprzez dzielenie się wiedzą i umiejętnościami wśród członków na temat znaczenia ochrony lasu Sinharaja podczas wykorzystywania lasu do celów finansowych. Obrócili zasoby wioski na korzyść podróżnych, nie wywierając żadnego negatywnego wpływu na las. Jednocześnie z programów tych skorzystali także mieszkańcy wsi.
Jedną z takich ważnych inicjatyw była rozbudowa domów goszczących, która była praktykowana już od pewnego czasu w okolicy. Jako podróżnik każdy może wspierać te społeczności, korzystając z zakwaterowania u rodziny goszczącej zapewnianej przez mieszkańców wioski, ciesząc się jednocześnie ciepłą, przyjazną i spersonalizowaną obsługą.
Zapytania o kwatery prywatne można składać za pośrednictwem: sewalkanka
Wydział Leśnictwa utrzymuje akademiki dla gości przy wejściach do Kudawy i Pitadeniya. Rezerwacja pokoi możliwa jest wyłącznie w siedzibie nadleśnictwa w Kolombo od poniedziałku do piątku w godzinach pracy biura.
Dział leśny
Tel: 0094-11-2866624
Do stowarzyszenia przewodników Sinharaja należy wielu członków, którymi są przede wszystkim młodzi ludzie z pobliskich wiosek. Organizują dla podróżnych wycieczki z przewodnikiem po wioskach i trekking po dżungli. Wycieczki Seerendipity zawsze korzystają z usług młodych chłopców z wioski, którzy mają dużą wiedzę na temat fauny i flory Sinharadży.
Ci młodzi chłopcy są dobrze wyszkoleni, aby być przewodnikami po lasach deszczowych podczas projektów i seminariów sponsorowanych przez organizacje rządowe i pozarządowe.
